Wat zijn de eigenschappen die een goede editorial onderscheiden? Zijn er bepaalde essentiële kenmerken? Wat moet een goede editorial met een lezer doen, en wat niet?
Dit zijn enkele cruciale vragen die elke redacteur, redactielid, tijdschrift en zijn beleidsmakers voor zichzelf en hun respectievelijke publicaties moeten beslissen. In zoverre is het individueel, en sommigen beschouwen het misschien als de interne aangelegenheid van de publicatie. Een brede consensus over bepaalde essentiële parameters kan echter wenselijk, zelfs essentieel zijn, als het individu ook een significant deel moet uitmaken van het bredere kenniscorpus dat alle gebundelde editorials vertegenwoordigen.
Het allereerste criterium is dat een goede editorial een opiniemaker is. Als het gebaseerd is op bewijs, des te beter. Maar het analyseert bewijsmateriaal in plaats van het te produceren. Wat het analyseert, kan natuurlijk de basis zijn voor de productie van nieuw bewijs. Maar het lijkt meer op de 'Resultaten en discussie' die volgen op 'Materialen en methode' in een onderzoekspaper voor zover het een objectieve analyse is. Het gaat echter verder dan een analyse. Het moet noodzakelijkerwijs ook een mening uiten. Het moet proberen de verschillende meningen, analyses en bewijzen die rondzweven, kritisch te analyseren en te ziften. Het moet een verfrissend perspectief op een kwestie bieden om het evenwicht te bewaren wanneer geschriften eigenzinnig worden; en/of wakkert het kribbige en knapperige aan als wetenschappelijke/creatieve verdoving toeslaat. Bovendien is een goede editorial eigentijds zonder populistisch te zijn. Het behandelt recente gebeurtenissen en problemen en probeert standpunten te formuleren op basis van een objectieve analyse van gebeurtenissen en tegenstrijdige/tegengestelde meningen.
Een editorial is traditioneel geschreven in een literaire stijl. Hoewel het moeilijk is om te definiëren wat een literaire stijl is, laten we zeggen dat het er een is waarin het denken goed gekleed is in taal. Zo goed dat een editorial een literair stuk in de literatuur kan opleveren, afgezien van en los van de feitelijke of wetenschappelijke inhoud ervan. Dat gezegd hebbende, moet echter worden opgemerkt dat een editorial niet alleen een literair stuk is. Het moet ook ergens een stevige en evenwichtige mening over uiten, een mening die de warboel verheldert waartoe geëngageerde schrijvers en onderzoekers de lezer kunnen leiden. In geen enkel stadium mag de taal de gedachte echter overschaduwen. Dat is een subtiel onderscheid om te handhaven.
Een goede editorial moet een mening uiten zonder eigenwijs te zijn. Het moet onderwijzen zonder pedagogisch te zijn. Het moet transformeren zonder evangelisch te zijn. Het moet verzwelgen zonder te verdrinken. Het zou tot actie moeten motiveren zonder je dictatoriaal te maken. Het moet verlichten zonder je dogmatisch, bevooroordeeld en egoïstisch te maken.